Verbum

кулі́са Прасека ў лесе (Краснап. Бяльк.).

куль Рагавое поле (Палессе Серб. 1914, 7).

□ в. Кулі (Маг. Лемц. Айк.), в. Куль-Юзэфова (Гродз. Лемц. Айк.).

культу́ра

1. У актах. Апрацаванае поле (Гарб.).

2. Малады саджаны лес (Пар., Слаўг., Стол.). Тое ж маларост (Слаўг.), маладня́к (Нясв., Слаўг., Шчуч.), каматэт (Ст.-дар.), каміце́т (Слаўг.).

3. Культурныя сеяныя травы (Глуск. Янк. I).

□ ур. Культура (малады сасновы лес) каля в. Улукі Слаўг.

кума́ Вір у рацэ Гарыні (в. Вікаравічы Стол.).

куме́ць Кавалак зямлі, які атрымаў селянін за працу (Вілен.).

куміна́ Вір каля берага; месца, дзе вада заварочвае ў напрамку, супрацьлеглым цячэнню (Жытк.).

ку́па

1. Куча пяску (Кам.).

2. Кучка зямлі, якую нарыў крот; кратавінне (Бельск., Гродз.). Тое ж ку́пка (Гродз.).

3. Гай з адной пароды дрэў на высокім месцы сярод лесу; кучка дрэў (Віц. Нік. 1895).

4. Перагной, чарназём (Азяр. Касп., Пол.).

5. Торф (Беш. Касп.).

6. У актах (1529). Населены пункт, дзе гоняць смалу, выпальваюць попел, робяць дубовыя брусы (ванчос), клёпку (Люб. 1893, 490).

купа́йла

1. Мокрае месца; лужа (Ст.-дар.).

2. Месца, дзе купаецца свіння ў гразі (Стол.).

3. Ямка круглай формы на пяску, на засеяным полі, якую выграблі куры (Ст.-дар.).

купа́к Участак або частка лесу з аднастайнай расліннасцю (Зах. Палессе Талст.).

ку́палка Месца ў рацэ, дзе купаюцца дзеці (Стол.).