Verbum

да́ча

1. Вялікі ўчастак лесу, лясная дзялянка (БРС).

2. Паласа поля, сенажаці; прысядзібны ўчастак (Жытк., Слаўг.).

3. Уся зямля і ўгоддзі, якія належаць пэўнай вёсцы (Стол.).

4. Дараваная Екацярынай II зямля (Слаўг. Меер, 1786, 117).

5. Від населенага пункта тыпу засценка; сядзіба лесніка; лясніцтва (Слаўг.).

двары́шча

1. Месца, на якім размешчан двор (БРС).

2. Месца паміж гаспадарчымі пабудовамі (Смарг.). Тое ж двор (Слаўг.).

дварэ́ц Двор, памесце (Кобр. пав. Гільт., 65). Тое ж паме́сція, паме́сце, холіварак (Слаўг.).

□ ур. Дварэцкі паля́дак (луг) каля в. Віравая Слаўг., в. Дварэц Валож.

двор

1. У актах (XVI ст.). Адміністрацыйны цэнтр пэўнай мясцовасці ў дзяржаўных маёнтках (Піч.).

2. Дом, хата (Кузн. Касп., Слаўг., Шчуч.).

3. Месца пад жылым домам і гаспадарчымі пабудовамі разам з пляцоўкай перад домам (БРС).

4. Панская сядзіба, фальварак (БРС).

5. Месца, дзе стаялі пабудовы (Ст.-дар.).

6. Вялікая хата, дзе жыве нераздзеленая сям'я (Слаўг., Шчуч.).

□ в. Новы Двор Мін., в. Стары Двор Паст., ур. Двор каля в. Малева Нясв.

дво́рышча

1. Месца, дзе стаяў двор (Ветк., Слаўг., Ст.-дар.). Тое ж дворнішча, дворнічышча (Слаўг.).

2. Папялішча (Бых.).

3. Месца, дзе стаяў панскі дом (Жытк.).

4. Месца каля хаты, паміж с.-г. пабудовамі і хатай (Лёзн., Слаўг., Стол.). Тое ж панадворышча (Нясв.).

5. У актах (да пал. XVI ст.). Адзін двор або некалькі; частка сяла (Ул.-Буд., 4). Тое ж служба, жрэбій (Ул.-Буд., 4).

6. У актах. Вялікі дом.

□ ур. Дворышча (поле) каля в. Кароцічы Стол., ур. Клімава Дворышча (лог і поле) каля в. Церахоўка Слаўг.

дзе́бра

1. Даліна ў выглядзе яра паміж гарамі, якая зарасла лесам (Кап., Нас., Слаўг.). Тое ж дзе́бры (Слаўг., Шчуч.).

2. Ручаёк паміж гарамі (Нас.).

дзе́даўшчына Месца, дзе жыў дзед; дзедава ўладанне; спадчына пасля дзеда (БРС). Тое ж дзе́даўка, дзядзе́ўе (Слаўг.), дзедніна (Нас. АУ), дзе́дзіна (Нас. АУ).

□ ур. Дзе́даўка (сенажаць) каля в. Церахоўка Слаўг., с. Дзедзіна Себеж. пав. (Рам. Мат.), в. Дзе́даўка Жытк.

дзел Удзел (Нас. АУ).

дзель Выдзеленая частка зямлі; паласа (Слаўг.).

дзе́льніца

1. Участак для рамонту дарогі або моста (Гарб., Нас. АУ).

2. Удзел; спадчынная частка маёнтка (Гродз. 1538 АВК, XVII, № 18).