Verbum

вой

1. Самае хуткае цячэнне ў рацэ; стрыжань (Стол.).

2. Месца віхравога руху вады, дзе равец (гл.) упадае ў раку (Стол.).

во́йтаўства Адмііністрацыйная частка графства, роўная 250 000 квадратных дзесяцін зямлі (Меер, 1786, 3).

во́ка

1. Незарослая частка былога вадаёма; невялікая водная паверхня на балоце (Слаўг.).

2. Вір на рацэ (Рэч.).

□ ур. Чортава Вока (вір) на Дняпры каля в. Заспа Рэч.

во́кна Глыбокія ямы з вадой на балотнай сенажаці паблізу азёр або старых рэчышчаў (Стол.).

во́кнішча

1. Невялікае, але вельмі глыбокае прыроднае возера (Стол.).

2. Вір на рацэ, возеры, або незарослая вадзяная, вельмі глыбокая яма на грузкім балоце; гразкае месца на балоце (Нас., Вічын Палессе Серб. 1915, Чашн., Касп.). Тое ж гакно (Драг. Араш. 92, Палессе Талст.).

во́кут Абгароджанае месца для жывёлы ў полі або ў лесе (Кір.).

во́лак

1. Гужавая лясная дарога (Слаўг.).

2. Дарога, па якой вазілі (валачылі) таварны лес на рум (Слаўг.).

во́ласць

1. Адміністрацыйная адзінка, частка павету ў дарэвалюцыйнай Расіі (БРС).

2. У актах (1557). Горад і некалькі вёсак, якія належалі аднаму ўладару (Гарб.).

во́лміна Катлавіна, мокрая ўпадзіна з травой (Чэрв.).

□ в. Волма Чэрв.

во́льніца Месца, дзе рабіўся вольны, без водкупу, продаж віна (Нас.).