Verbum

норт

1. Хуткае цячэнне, фарватэр ракі (Прынёманскі край).

2. Месца, якое агібае рака (Навагр.).

□ ур. Норт (палетак) каля в. Альхоўка Навагр.

ноў

1. Новае поле, дзе раней былі кусты, лес; цаліна; нанава ўзараная цаліна (Лёзн., Слаўг.). Тое ж ноўка (Краснап. Бяльк).

2. Новае месца пасялення (Слаўг.).

3. Новы ўраджай (Слаўг.).

□ в. Ноў Лёзн.

няўдо́біца Неўрадлівая зямля (БРС). Тое ж няўдобіе (Ветк., Лёзн., Слаўг.), няўдоба (Крыч., Рэч., Слаўг.), нявыдоба (Слаўг., Сміл. Шат.), неўдаба́ (Слаўг.), няўдобак (Ваўк. Сцяшк.).

□ ур. Няўдоба (балота) каля в. Серкаўка Слаўг., ур. Няўдобіе (луг) Слаўг.

о́бжа

1. Палоска збажыны, абжатая з усіх бакоў (Слаўг.). Тое ж вобжа, вобжавень, абжына́ха (Слаўг.).

2. Стар. Наўгародская зямельная мера, якая змяшчала ў сабе ў трох палях па 15 дзесяцін, 80 сажняў у даўжыню і 30 у шырыню (Межевая Инструкция 1766 мая 25, гл. V, § 16); колькасць раллі, якую мог узараць селянін за адзін дзень (Русские достопримечательности, изд. Обществом Истории и Древностей Российских при имп. Московском унив. ч. 1, 136).

оз Насып (у Себежы) з хвалепадобным выгінам верхняга контуру, які выцягнуты ў напрамку руху ледніка (Расія, т. 9, 16).

ольс Нізінны альховы лес (Жучк. 1968).

□ р. Ольса, л. пр. Бярэзіпы.

о́паль Тое, што і аполе (Іван.).

□ в. Опаль Іван.

о́пар Месца на балоце, возеры, якое не замярзае зімой (Стол.).

о́рыва Ворыва, узаранае поле (Стол.).

о́страў Востраў сярод балота; участак лесу сярод бязлеснай прасторы; палянка ў лесе (Палессе Талст.).

□ ур. Чорны Остраў (поле, луг, балота, лес) каля в. Кароцічы Стол.