абдава́ць, абда́ць
1. (абліць, абсыпаць) übergíeßen*
2. (абвеяць) éinhüllen
мяне́ абдало́ мо́цным па́хам ein stárker Duft umgáb mich
абдава́ць, абда́ць
1. (абліць, абсыпаць) übergíeßen*
2. (абвеяць) éinhüllen
мяне́ абдало́ мо́цным па́хам ein stárker Duft umgáb mich
абдзе́лены (які атрымлівае меней за другіх) benáchteiligt, übervórteilt
абдзе́рці
абдзе́рціся
1. (пра кару, абалонку
2. (атрымаць драпіну) sich rítzen;
3.
абдзёрты
абдзёўбваць (пра птушак) (mit dem Schnabel) zerhácken
абдзіма́ць
абдзіра́ла
абдзіра́нне
абдзіра́ць