закла́д
1. (дзеянне) Versétzen
прыня́ць у закла́д in Záhlung néhmen*;
2. (рэч) Pfand
у закла́д als Pfand, zum Pfand;
адда́ць у закла́д in Versátz gében*, versétzen
узя́ць пад закла́д gégen Pfand léihen*;
◊ бі́цца аб закла́д wétten
закла́д
1. (дзеянне) Versétzen
прыня́ць у закла́д in Záhlung néhmen*;
2. (рэч) Pfand
у закла́д als Pfand, zum Pfand;
адда́ць у закла́д in Versátz gében*, versétzen
узя́ць пад закла́д gégen Pfand léihen*;
◊ бі́цца аб закла́д wétten
закладатрыма́льнік
заклада́ць, закла́дваць
1. (палажыць куды
2. (залажыць) áusfüllen
3. (аддаць у заклад) versétzen
4. (будынак
заклада́ць по́мнік den Grúndstein zu éinem Dénkmal légen;
заклада́ць го́рад éine Stadt gründen [ánlegen];
5. (старонку, кнігу) dazwíschenlegen
заклада́ць старо́нку ein Búchzeichen éinlegen [hinéinlegen]
закла́дка
1. (дзеянне) Grúndsteinlegung
закла́дка су́дна
закла́дка сі́ласу
2. (для кнігі) Búchzeichen
закладна́я
іпатэ́чная закладна́я
закладна́я на тава́р
заклапо́чана
заклапо́чанасць
заклапо́чаны besórgt, sórgenschwer, sórgenvoll; bekümmert (занепакоены)
закла́сці
закле́іць, закле́йваць zúkleben