заме́тка
1. (метка) Mérkzeichen
рабі́ць заме́ткі Áufzeichnungen [Notízen] máchen;
◊ я ў яго на заме́тцы er hat mich auf dem Kíeker;
2.
заме́тка
1. (метка) Mérkzeichen
рабі́ць заме́ткі Áufzeichnungen [Notízen] máchen;
◊ я ў яго на заме́тцы er hat mich auf dem Kíeker;
2.
за́мець
1. (завіруха) Schnéesturm
2. (снег, нагнаны ветрам па зямлі) (vom Wind) áufgewirbelter Schnee
замілава́на
замілава́насць
замілава́нне
замілава́ны gerührt, weich gestímmt
замілава́цца gerührt sein, Rührung empfínden*
заміна́ць stören
ён мне (не) заміна́е er stört mich (nicht)
заміні́раваны
замі́нка
без замі́нкі (гаварыць) óhne zu stócken, flíeßend, glatt; (без затрымкі) réibungslos, glátt