Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ё ж з і л м н о р у ш ы э ю я -’

а б в г д е ж з і й к л м н п р с т ў ф х ц ч ш я

зарубі́ць^II разм (зрабіць засечку) éinkerben vt, éine Kérbe éinschneiden*;

◊ зарубі́ гэ́та сабе́ на но́се! Merk dir das!; schreib dir das hínter die Óhren!

зару́бка ж Kérbe f -, -n, Éinschnitt m -(e)s, -e;

зрабі́ць зару́бку на дрэ́ве éine Kérbe in den Baum schnéiden*

зарубцава́цца, зарубцо́ўвацца vernárben vi (s), verhárschen vi (s);

рана зарубцава́лася die Wúnde ist vernárbt

зару́ка ж Bürgschaft f -, -en; Garantíe f -, -í¦en, Gewährleistung f -, -en, Gewähr f - (гарантыя)

заруне́ць zu grünen ánfangen*, grün wérden; ergrünen vi (s) (паэт)

зару́хацца ánfangen* sich zu bewégen [sich zu rühren], in Bewégung kómmen* [geráten*]

заруча́льны Verlóbungs-;

заруча́льны пярсцёнак Verlóbungsring m -(e)s, -e

заруча́цца, заручы́цца

1. sich verlóben;

2. sich (D) etw. síchern;

заруча́цца падтры́мкай sich j-s Béistand síchern [verscháffen]

заручо́ны:

быць заручо́ным verlóbt sein

зару́чыны мн Verlóbung f -, -en