Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ё ж з і л м н о р у ш ы э ю я -’

а б в г д е ж з і й к л м н п р с т ў ф х ц ч ш я

закратава́ны vergíttert

закро́й м Zúschnitt m -(e)s

закро́йшчык м Zúschneider m -s, -

закругле́нне н

1. (дзеянне) Ábrundung f -, -en;

2. (лінія) Rúndung f -, -en; Bíegung f -, -en, Kúrve [-və] f -, -n (паварот)

закруглі́ць, закругля́ць

1. ábrunden vt;

2. (надаць закончанасць) áusfeilen vt, glätten vt

закругля́цца sich rúnden, sich ábrunden; kúrven [-vən] vi

закружы́цца ánfangen* sich zu dréhen; wírbeln vi;

◊ у мяне́ закружы́лася галава́ mir schwíndelte, der Kopf schwíndelte mir, mir wúrde schwínd(e)lig

закружы́ць

1. dréhen vt, im Kréise dréhen;

2. (да галавакружэння) schwínd(e)lig máchen;

ён закружы́ў яе ў та́нцы er dréhte sie im Tánze, bis ihr schwínd(e)lig wurde

закруці́ць, закру́чваць

1. dréhen vt; verdréhen vt;

закруці́ць каму-н ру́кі за спі́най j-m die Árme auf den Rücken dréhen;

закруці́ць ву́сы den Schnúrrbart zwírbeln;

закруці́ць валасы́ на бігудзі́ das Haar éindrehen [auf Lóckenwickler dréhen];

2. (зашрубаваць) féstschrauben аддз vt, zúschrauben vt, zúdrehen vt;

закруці́ць кран den Wásserhahn zúdrehen;

3. (абматаць) wíckeln vt, wínden* vt (вакол чаго-н um, auf A);

4. (загарнуць у што-н) éinwickeln vt, éinhüllen vt, éinpacken vt

закрыва́цца разм (зачыніцца) sich schlíeßen*, zúgehen* vi (s), zúfallen* vi (s)