накірава́ць, накіро́ўваць
1. ríchten vt; áusrichten vt; léiten vt; orientíeren vt; lénken vt (на што-н. auf A);
накірава́ць на слу́шны шлях in die ríchtige Bahn lénken;
накірава́ць ува́гу каго-н. j-n áufmerksam máchen (на што-н. auf A);
накірава́ць збро́ю на во́рага die Wáffe gégen [wíder (высок.)] den Feind ríchten;
2. (паслаць, адправіць) schícken vt, (ent)sénden* vt; verwéisen* vt (да каго-н. auf A); delegíeren vt; éinweisen* vt (у санаторый і г. д.);
накірава́ць на вучо́бу (у ВНУ) zum Stúdi¦um schícken;
3. (адрасаваць) ríchten vt (да каго-н. an A);
накіру́йце ва́шу зая́ву да яго́ ríchten Sie Ihr Gesúch an ihn
накіру́нак м. гл. напрамак
накла́д м. палігр. Áuflage f -, -n;
велічыня́ накла́ду Áuflagenhöhe f -
накла́дка ж. спец. Áuflage f -, -n, Überwurf m -(e)s, -würfe, Lásche f -, -n; Schlíeßdeckel m -s, - (замка)
накладна́я ж. камерц., бухг. Fráchtbrief m -(e)s, -e, Fráchtschein m -(e)s, -e; Líeferschein m, Begléitschein m;
афармля́ць накладну́ю Fráchtbrief áusstellen;
прад’яўля́ць накладну́ю Fráchtbrief vórzeigen;
таварасуправаджа́льная накладна́я Wárenbegleitschein m;
накладны́
1. áufgelegt, Áuflage-; überlágert;
накладна́я кішэнь áufgesetzte Tásche;
2.:
накладны́я выда́ткі камерц. Spésen pl
накла́сці
1. (напоўніць) füllen vt; láden vt (нагрузіць);
2. (зверху) áuflegen vt;
накла́сці павя́зку éinen Verbánd ánlegen;
3. перан. áuferlegen vt;
накла́сці штраф éine Stráfe áuferlegen [verhängen];
накла́сці рэзалю́цыю éine Ánordnung tréffen*;
◊
накла́сці на сябе́ ру́кі Hand an sich légen; sich (D) das Lében néhmen*
накле́іць, накле́йваць ánleimen vt (на што-н. an A); áufkleben vt (auf A);
накле́іць пашто́выя ма́ркі Bríefmarken áufkleben
накле́йка ж.
1. (дзеянне) Ánleimen n -s; Áufkleben n -s;
2. (ярлык) Etikétt n -s, -e, Áufkleber m -s, -; Klébeschild n -(e)s, -er
наклёпваць тэх. áufnieten vt; kalt härten