за́кід
Verbum
анлайнавы слоўнікзакі́даць
1. bewérfen*
2. (засыпаць) überschǘtten
закі́даць каго-н падару́нкамі
закі́даць каго-н пыта́ннямі
◊ закі́даць гра́ззю mit Schmutz bewérfen*; in den Kot zérren
закіда́ць
1. wérfen*
2. (пакласці не на тое месца) verlégen
3. (пакінуць без увагі) vernáchlässigen
ён закі́нуў сваю́ вучо́бу er hat sein Stúdium vernáchlässigt;
4.
5.
закілза́ць áufzäumen
закілза́ць каня́ ein Pferd (áuf)zäumen
закі́нутасць
закі́нуты
1. (згублены) verlóren, verlégt;
2. (занядбаны) vernáchlässigt; úngepflegt;
закі́нуты сад ein verwílderter Gárten
закі́нуць
1. wérfen*
лёс закі́нуў яго́ далёка das Schícksal hat ihn weit verschlágen;
2. (пакласці не на месца) verlégen
3. (занядбаць) vernáchlässigen
закі́ну вучо́бу das Stúdium vernáchlässigen;
4. (даставіць куды
закіпа́ць ánfangen* zu kóchen, áufkochen
закіпе́ць (áuf)kóchen
рабо́та закіпе́ла die Árbeit ging flott vonstátten, die Árbeit ging leicht von der Hand
закіпяці́ць áufkochen