дапяка́ць, дапячы́
1. (скончыць пячы) áusbacken*
2. (спячы дадаткова) zúsätzlich bácken*; náchbacken*
3.
дапяка́ць, дапячы́
1. (скончыць пячы) áusbacken*
2. (спячы дадаткова) zúsätzlich bácken*; náchbacken*
3.
дапя́ць
1. (дабрацца куды
2. (дамагчыся, дасягнуць чаго
3. (зразумець што
дапячы́ся vóllständig áusgebacken sein; gut dúrchgebacken [durchbácken] sein
дар
1. (падарунак) Gábe
прыне́сці ў дар zum Geschénk máchen;
2. (што дае прырода або плён працы) Gábe
3. (здольнасць, талент) Begábung
дар мо́вы [сло́ва] Rédnergabe
дарабі́ць
1. (скончыць работу) völlig beénden; fértig máchen; zu Énde führen [bríngen*]; fértiġ stéllen;
2. (зрабіць дадаткова) zúsätzlich máchen;
3. (дапрацаваць) nácharbeiten
дарава́льны verzéihlich, entschúldbar;
дарава́льная гра́мата
дарава́ннеI
дарава́ннеII
прыро́джанае дарава́нне Natúrtalent
духо́ўнае дарава́нне Géistesgaben
дарава́ць
1. (зняць віну, прабачыць) éine Schuld verzéihen* [vergében*];
2. (вызваліць ад якога-н абавязку) stréichen*
дарава́ць пазы́ку каму
◊ дару́йце! Verzéihung!; verzéihen Sie!, entschúldigen Sie!
Дарагабу́ж