Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ё ж з і л м н о р у ш ы э ю я -’

а б в г д е ж з і й к л м н п р с т ў ф х ц ч ш я

закапы́ліць разм:

закапы́ліць гу́бы schmóllen vi; beléidigt tun*

закаране́лы

1. éingewurzelt; éingebürgert; éingefleischt (напр пра звычку, тс чалавека); hártnäckig;

закаране́лая хваро́ба hártnäckige [verschléppte] Kránkheit;

закаране́лыя забабо́ны éingewurzelte [stárre] Vórurteile;

2. (пра чалавека) verstóckt; hálsstarrig, hártgesotten (разм);

закаране́лы злачы́нец ein notórischer [verstóckter] Verbrécher

закаране́ць verstóckt sein

закаркава́ць zúpfropfen vt; verkórken vt, zúkorken vt (бутэльку); verspúnden vt (бочку)

закармі́ць überfǘttern vt

Закарпа́цце н Sakarpáttja n -s, Transkarpáti¦en n -s

закарце́ць:

мне ра́птам закарце́ла ich bekám plötzlich [auf éinmal] ein gróßes Verlángen

закарэ́лы

1. (з коркай) hart, schwíelig; vertrócknet;

2. (карэлы, брудны) verknöchert, verhärtet; mit verhärtetem Schmutz

закарэ́ць

1. (засохнуць, ператварыцца ў кару) vertrócknen vi (s); schwíelig wérden (пра руку);

2. (забрудзіцца) sich mit vertrócknetem Schmutz bedécken

закаса́ны hóchgekrempelt; гл закасаць