Verbum

заве́ршаны volléndet; beéndet, (áb)geschlóssen; ábgetan

заве́рыць гл завяраць

заве́са ж (дзвярная, аконная і г. д.) Ángel f -, -n

заве́сіць vórhängen vt, zúhängen vt

заве́сці

1. (даставіць) (hín)führen vt; (hín)bríngen* vt;

2. (устанавіць) éinführen vt, éinrichten vt;

заве́сці пара́дак Órdnung scháffen;

разм заве́сці мо́ду [прывы́чку] sich (D) etw. ángewöhnen, éine Gewóhnheit ánnehmen*;

заве́сці спра́ву на каго-н über j-n éine Ákte ánlegen;

3. (набыць) sich (D) ánschaffen;

4. (заснаваць) gründen vt;

5.:

заве́сці гаво́рку ein Gespräch ánknüpfen;

заве́сці знаёмства j-s Bekánntschaft máchen;

заве́сці дру́жбу mit j-m Fréundschaft schlíeßen*;

заве́сці пе́сню ein Lied ánstimmen;

6. (запусціць) ánlassen* vt, ánkurbeln vt; áufziehen* vt;

заве́сці гадзі́ннік die Uhr áufziehen*;

заве́сці мато́р den Mótor ánlassen*; ánkurbeln vt (ручкай)

заве́сціся

1. (узнікнуць) sich éinfinden*; перакладаецца тс формамі дзеяслова ánschaffen vt;

у яго́ завяла́ся сябро́ўка er hat sich (D) éine Fréundin ángeschafft;

у мяне́ завялі́ся гро́шы ich bin jetzt bei Geld;

2. (пра насякомых) sich éinnisten;

3. (прыйсці у рух) in Gang kómmen*;

мато́р завёўся der Mótor sprang an;

4. разм (пачаць спрачацца, сварыцца) in Fahrt kómmen*

заве́шаны verhängt, zúgehängt

заве́шваць verhängen vt, zúhängen vt

заве́я ж Schnéesturm m -(e)s, -stürme, Schnéegestöber n -s, -

заве́яць

1. (занесці снегам, пяском) verwéhen vt, verschütten vt, zúschütten vt (пяском);

2. (быць засыпаным) verwéht, zúgeschüttet sein;

3. (пачаць веяць) ánfangen* zu schnéien