забаранава́ць
Verbum
анлайнавы слоўнікзабарані́ць, забараня́ць (не дазволіць што-н рабіць) verbíeten*
забаро́на
забаро́на паста́вак Líeferverbot
пад забаро́най únter Verbót
забаро́нены verbóten
забаро́нны Spérr-; verbóten:
забаро́нная зо́на Spérrgebiet
забарыкадава́цца sich verbarrikadíeren
забарыкадава́ць verbarrikadíeren
забастава́ць
1. ánfangen zu stréiken; in Streik tréten*; die Árbeit níederlegen (спыніць работу)
забасто́ўка
усеагу́льная забасто́ўка Generál streik
паліты́чная забасто́ўка polítischer Streik;
эканамі́чная забасто́ўка Lóhn streik
забасто́ўшчык