Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т ў ф х ц ч ш э !

а б в г д е ж з і к л м н о п р с т у х ц ч ш ы э ю я ’

абленава́цца faul wérden; träge wérden

абле́пліваць

1. (прыстаць, прыліпнуць) háften (што-н an D);

2. (абклеіць) beklében vt;

3. разм (акружыць) umríngen vt, dicht umdrängen vt, umschwärmen vt (роем)

аблёт м

1. (выпрабаванне) Éinfliegen n -s, Próbeflug m -(e)s, -flüge;

2. (мясцовасці) Ábfliegen n -s;

3. (вакол чаго-н) Umflíegen n -s, Umkreísen n -s

аблётаць, аблята́ць

1. (вакол чаго-н) umflíegen* vt;

аблётаць усю́ Еўро́пу durch ganz Európa flíegen*;

2. ав (новыя самалёты) néue Flúgzeuge éinfliegen*

абліва́цца, аблі́цца

1. (рабіць абліванне) begíeßen* vt (чым-н mit D), sich übergíeßen*;

2. (перакуліць на сябе што-н) sich begíeßen* (чым-н mit D); etwas auf sich verschütten;

◊ абліва́цца сляза́мі bíttere Tränen vergíeßen*;

абліва́цца по́там von Schweiß tríefen*, in Schweiß gebádet sein;

у яе сэ́рца абліва́ецца крывёю das Herz blútet ihr

абліва́ць begíeßen* vt, übergíeßen* vt; überschǘtten vt;

◊ абліва́ць памы́ямі [гра́ззю] verléumden vt; j-m étwas Schléchtes ánhängen; j-m durch den Schmutz zíehen*

абліга́цыя ж Obligatión f -, -en; Ánleiheschein m -(e)s, -e

абліза́цца, аблі́звацца

1. sich (D) die Líppen lécken;

2. перан (зайздросціць) néidisch sein (каму-н, чаму-н auf A)

абліза́ць (be) lécken vt, áblecken vt;

◊ па́льчыкі аблі́жаш! разм lécker!, dúfte!; da läuft éinem das Wásser im Mund zu sámmen

аблі́зваць (be)lécken;

◊ па́льчыкі аблі́жаш разм dúfte!; danách möchte man sich die Fínger lécken