абліва́цца, аблі́цца
1. (рабіць абліванне) begíeßen*
2. (перакуліць на сябе што
◊ абліва́цца сляза́мі bíttere Tränen vergíeßen*;
абліва́цца по́там von Schweiß tríefen*, in Schweiß gebádet sein;
у яе сэ́рца абліва́ецца крывёю das Herz blútet ihr
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)