загубі́цца
1. (знікнуць, прапасці) sich verlíeren*; verschwínden*
2.
загубі́цца
1. (знікнуць, прапасці) sich verlíeren*; verschwínden*
2.
загубі́ць
1. (пагубіць) zu Grúnde [zugrúnde] ríchten;
загубі́ць каго
ён загубі́ў сваё здаро́ўе er hat séine Gesúndheit zu Grúnde geríchtet [ruiníert];
2. (марна патраціць час, грошы
загуля́цца
1. (захапіцца гульнёй) sich ins Spiel vertíefen;
2. (гуляць надта доўга) über dem Spiel die Zeit vergéssen*;
3.
загу́ста
загусце́лы dick, dick gewórden, díckflüssig gewórden
загусці́ ánfangen* zu tönen [zu läuten] (пра звон), zu súrren, zu dröhnen (пра самалёт); zu héulen (пра сірэну)]
зад
1. (задняя частка чаго
2. (частка цела) Híntern
◊ стаць [павярну́цца] да каго-н задам
задава́ка
задавальне́нне
1. (дзеянне) Zufríedenstellung
задавальне́нне про́сьбы die Erfüllung [Gewährung] éiner Bítte;
2. (пачуццё) Zufríedenheit
атрыма́ць задавальне́нне Spaß háben, Genúgtuung erhálten*
задавальня́ць