Verbum

набі́ць

1. füllen vt, stópfen vt;

набі́ць тытуню́ ў лю́льку die Pféife (mit Tábak) stópfen; (áus)pólstern vt (сеннікі, канапы і г. д.); áusstopfen vt (пудзіла);

набі́ць да адка́зу vóllstopfen vt;

2. (настраляць – птушак, звяроў і г. д.) schíeßen* vt, erlégen vt;

3. разм:

набі́ць (сабе) лоб sich die Stirn ánschlagen*;

набі́ць гуза́к на лбе́ sich éine Béule an der Stirn hólen;

◊ набі́ць руку́ на чым-н in etw. [Fértigkeit] bekómmen* [erlángen];

набі́ць цану́ на што-н den Preis in die Höhe tréiben*;

набі́ць сабе́ кішэ́нь sich die Táschen füllen;

набі́ць сабе́ цану́ sich in den Áugen ánderer höher stéllen

наблі́жаны ángenähert; herángebracht; herángezogen

набліжа́цца гл наблізіцца

набліжа́ць гл наблізіць

набліжэ́нне н

1. Náhen n -s, Heránnahen n -s, Ánnähern n -s;

2. матэм Ánnäherung f -, Approximatión f -

наблі́зіцца sich nähern; náhen vi (s) (высок) (да каго-н, чаго-н D); heránkommen* vi (s) (an A); heránrücken vi (s);

наблі́зіцца да перадвае́ннага [давае́ннага] ўзро́ўню sich dem Vórkriegsstand nähern

наблі́зіць

1. näher rücken, näher bríngen*, (án)nähern vt;

2. (паскорыць) beschléunigen vt;

3. (схіліць) heránziehen* vt; für sich gewínnen*;

наблі́зіць да сябе́ in séinen Kreis zíehen*

наблы́таны verwírrt

наблы́таць

1. verwírren vt; Verwírrung ánrichten;

2. (памыліцца) sich írren;

я наблы́таў у разлі́ках ich hábe mich verréchnet

набо́жнасць ж Frömmigkeit f -