Verbum

набі́ць

1. füllen vt, stópfen vt;

набі́ць тытуню́ ў лю́льку die Pféife (mit Tábak) stópfen; (áus)pólstern vt (сеннікі, канапы і г. д.); áusstopfen vt (пудзіла);

набі́ць да адка́зу vóllstopfen vt;

2. (настраляць – птушак, звяроў і г. д.) schíeßen* vt, erlégen vt;

3. разм:

набі́ць (сабе) лоб sich die Stirn ánschlagen*;

набі́ць гуза́к на лбе́ sich éine Béule an der Stirn hólen;

◊ набі́ць руку́ на чым-н in etw. [Fértigkeit] bekómmen* [erlángen];

набі́ць цану́ на што-н den Preis in die Höhe tréiben*;

набі́ць сабе́ кішэ́нь sich die Táschen füllen;

набі́ць сабе́ цану́ sich in den Áugen ánderer höher stéllen