заканапа́ціць, заканапа́чваць (mit Werg) verstópfen; verkítten
Verbum
анлайнавы слоўнікзаканспірава́ць
закану́рак
зака́нчваць
заканчэ́нне
1. (завяршэнне) Beénd(ig)ung
на заканчэ́нне zum Schluss;
2. (заключная частка) Énde
закапа́ны vergráben
Закапа́нэ
закапа́цца
1.
2.
зака́паць
1. (запэцкаць) voll trópfen; voll sprítzen, besprítzen
2. (лякарства) trópfen
3. (пачаць капаць) ánfangen* zu trópfen [tröpfeln]
закапа́ць vergráben*