Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ё ж з і л м н о р у ш ы э ю я -’

а б в г д е ж з і й к л м н п р с т ў ф х ц ч ш я

заварушы́цца ánfangen* sich zu bewégen [zu rühren, zu régen]

завары́ць

1. (гарбату, каву і пад.) áufbrühen vt, áufkochen vt;

2. (метал) verschwéißen vt, zúschweißen vt;

◊ завары́ць ка́шу éine Súppe éinbrocken; éine Sáche éinrühren

завастра́цца spitz wérden, sich zúspitzen; spitz áuslaufen*, sich verjüngen (звужвацца)

завастры́ць

1. schärfen vt, zúspitzen vt; verjüngen vt (звузіць на канцы);

завастры́ць ало́вак den Bléistift spítzen;

2. перан (падкрэсліць) zúspitzen vt, verschärfen vt;

завастры́ць пыта́нне éine Fráge zúspitzen

заваява́нне н Eróberung f -, -en; Erkämpfung f - (міру, правоў)

заваява́ць eróbern vt; erkämpfen vt; перан erríngen* vt, erwérben* vt, gewínnen* vt;

заваява́ць мір den Fríeden erkämpfen;

заваява́ць сваё пра́ва sein Recht erkämpfen;

заваява́ць свабо́ду (sich) die Fréiheit erkämpfen [erríngen*];

заваява́ць прыз den Preis gewínnen*;

заваява́ць пе́ршае ме́сца den érsten Platz belégen [erríngen*];

заваява́ць даве́р (das) Vertráuen gewínnen*

заве́зці

1. разм (даставіць) bríngen* vt; (hín)fáhren* vt, zústellen vt (тавары);

2. (далёка) hínfahren* vt, hínbringen* vt; verschléppen vt;

куды́ ты мяне́ завёз? wo hast du mich híngebracht?

заве́йны Schnéesturm-;

заве́йнае надво́р’е Schnéetreiben n -s

заве́льмі прысл рэдк zu, zu viel, zu sehr; állzu, állzu viel, állzu sehr

заве́раны begláubigt