запада́ць
1.
2. (замацавацца ў свядомасці) sich éinprägen;
запада́ць
1.
2. (замацавацца ў свядомасці) sich éinprägen;
западо́зраны verdächtig
западо́зрыць verdächtigen
западо́зрыць каго
запазне́нне
цягні́к прыйшо́ў з запазне́ннем der Zug kam mit Verspätung an, der Zug hatte Verspätung
запазні́цца
1. (спазніцца) sich verspäten, zu spät kómmen*; Verspätung háben (пра цягнік, аўтобус
2. (затрымацца) sich áufhalten*
запа́зуха
запа́зухай an der Brust; in der Brústtasche
запазы́чанасць
бягу́чая запазы́чанасць láufende Schuld;
дэбіто́рская запазы́чанасць Debitórenschulden
зне́шняя запазы́чанасць Áuslandsverschuldung
крэдыто́рская запазы́чанасць Kreditórenschulden
уну́траная запазы́чанасць ínnere Verschúldung, Ínlandsschuld
запазы́чанасць па закладно́й Hypothékenschuld
запазы́чанасць па паста́ўках Líeferrückstand
ліквідо́ўваць запазы́чанасць Schuld begléichen*;
мець запазы́чанасць Schuld háben;
пагасі́ць запазы́чанасць Schúlden tílgen; Rű́ckstände bezáhlen
запазы́чанне
1. (дзеянне) Entléhnen
2.
запазы́чваць, запазы́чыць entléhnen
запазы́чыцца in Schúlden geráten*, verschúldet sein;
запазы́чыцца каму