Verbum

закругле́нне н

1. (дзеянне) Ábrundung f -, -en;

2. (лінія) Rúndung f -, -en; Bíegung f -, -en, Kúrve [-və] f -, -n (паварот)

закруглі́ць, закругля́ць

1. ábrunden vt;

2. (надаць закончанасць) áusfeilen vt, glätten vt

закругля́цца sich rúnden, sich ábrunden; kúrven [-vən] vi

закружы́цца ánfangen* sich zu dréhen; wírbeln vi;

◊ у мяне́ закружы́лася галава́ mir schwíndelte, der Kopf schwíndelte mir, mir wúrde schwínd(e)lig

закружы́ць

1. dréhen vt, im Kréise dréhen;

2. (да галавакружэння) schwínd(e)lig máchen;

ён закружы́ў яе ў та́нцы er dréhte sie im Tánze, bis ihr schwínd(e)lig wurde

закруці́ць, закру́чваць

1. dréhen vt; verdréhen vt;

закруці́ць каму-н ру́кі за спі́най j-m die Árme auf den Rücken dréhen;

закруці́ць ву́сы den Schnúrrbart zwírbeln;

закруці́ць валасы́ на бігудзі́ das Haar éindrehen [auf Lóckenwickler dréhen];

2. (зашрубаваць) féstschrauben аддз vt, zúschrauben vt, zúdrehen vt;

закруці́ць кран den Wásserhahn zúdrehen;

3. (абматаць) wíckeln vt, wínden* vt (вакол чаго-н um, auf A);

4. (загарнуць у што-н) éinwickeln vt, éinhüllen vt, éinpacken vt

закрыва́цца разм (зачыніцца) sich schlíeßen*, zúgehen* vi (s), zúfallen* vi (s)

закрыва́ць

1. schlíeßen* vt, zúmachen vt, zúsperren vt, zútun* vt; zúschlagen* vt (зачыніць з ляскатам);

закрый рот! mach den Mund zu!; гл зачыніць 1, 2;

2. разм (накрыць, прыкрыць) zúdecken vt, bedécken vt, verdécken vt;

хма́ры закрылі не́ба Wólken bedéckten den Hímmel;

3. (закончыць) (be)schlíeßen* vt;

закрыць сход die Versámmlung schlíeßen*;

закрыць раху́нак ein Kónto áuflösen (пра ўкладчыка); die Réchnung schlíeßen* (у бухгалтэрыі);

закрыць ду́жкі die Klámmer(n) schlíeßen*

закры́ты geschlóssen, zú(gemacht); zúgedeckt (пакрыты, прыкрыты); gespérrt (перагароджаны);

закры́тае пасяджэ́нне geschlóssene Sítzung;

закры́тае галасава́нне geschlóssene [gehéime] Ábstimmung;

закры́тае мо́ра Bínnensee f -, -se¦en;

закры́ты гало́сны фан geschlóssener Vokál [vo-]

закрыўдава́ць разм sehr beléidigt [verlétzt, gekränkt] sein; schmóllen vi (надзьмуцца)