засве́дчаны
1. beschéinigt; bestätigt (пацверджаны);
2. (подпіс) begláubigt
засве́дчваць, засве́дчыць
1. bezéugen vt, bestätigen vt; beschéinigen vt (пацвердзіць);
2. (подпіс) begláubigen vt; beúrkunden vt; (асобу) identifizíeren vt
засвіста́ць pféifen vi, vt, ánfangen* zu pféifen
засво́ены
1. begríffen, erlérnt;
2. біял áufgenommen, assimilíert; verdáut (пра страву)
засво́іць behálten* vt; sich (D) áneignen; sich (D) zu éigen máchen; (er)lérnen vt, sich (D) éinprägen (вывучыць); sich (D) ángewöhnen (звычку і г. д.);
2. (страву) verdáuen vt
засво́йванне н
1. Áneignung f -, Erlérnung f -;
2. біял Áufnahme f -, Assimilatión f -; Verdáuung f -(стравы)
засвяці́ццаI áufleuchten vi (s, h), erglänzen vi (s, h), áufstrahlen vi (s, h)
засвяці́ццаII фота зал. стан (verséhentlich) belíchtet wérden
засвяці́ццаIII разм sich öffentlich bemérkbar máchen, öffentlich bemérkbar wérden