Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ё ж з і л м н о р у ш ы э ю я -’

а б в г д е ж з і й к л м н п р с т ў ф х ц ч ш я

заражэ́нне н Infektión f -, -en, Ánsteckung f -, -en; Verséuchung f -, -en; хім Vergíftung f -, -en;

радыёакты́ўнае заражэ́нне Aktivíerung [-´vi:-] f -, -en; radioaktíve [-və] Verséuchung (забруджанне);

небяспе́чнасць заражэ́ння Ánsteckungsgefahr f -, Infektiónsgefahr f -;

заражэ́нне крыві́ Blútvergiftung f

за́раз прысл

1. (цяпер) gleich, jetzt, im Áugenblick;

2.:

за́раз жа (неадкладна) sofórt;

за́раз жа пасля́ чаго-н gleich nach (D)

зара́за ж

1. Infektión f -, -en; Ánsteckung f -, -en;

2. разм (эпідэмія) Séuche f -, -n

заразі́цца

1. sich ánstecken (у каго-н bei D, чым-н mit D); sich éine Infektiónskrankheit hólen [zúziehen*];

2. перан mítgerissen [fórtgerissen] wérden

заразі́ць гл заражаць

зара́злівасць ж Übertrágbarkeit der Infektión; Ánsteckungsgefahr f -

зара́злівы

1. мед ánsteckend, übertrágbar, Infektións-; infektiös;

зара́злівая хваро́ба Infektiónskrankheit f -, -en, ánsteckende Kránkheit;

2. перан ánsteckend, mítreißend

зара́зны гл зарaзлівы 1., 2.

зарака́цца sich (D) schwören* nicht zu…; sich (D) fest vórnehmen*;

зарака́цца [палі́ць] sich fest vórnehmen*, nicht mehr zu ráuchen

зара́на прысл zu früh; állzu früh