Verbum

сі́ўка, ‑і, ДМ сіўку, Т сіўкам, м.; ДМ сіўцы, Т сіўкай (‑аю), ж.; Р мн. сівак.

Разм. Конь сівой масці. А як звялі гэтых гнедак ды сівак у адну канюшню — стала многа аднолькавых. Брыль.

сі́ўка-варо́нка, ‑і, ДМ сіўцы-варонцы; Р мн. сівак-варонак; ж.

Тое, што і сіваваронка; сіваграк.