Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

сіза́левы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да сізалю, выраблены з сізалю.

сіза́ль, ‑ю, м.

Спец. Грубае валакно, атрыманае з лісця агавы, для вырабу канатаў, сетак і інш.

[Ад геагр. назвы.]

сізі́фаў, ‑фава.

У выразе: сізіфава праца гл. праца.