дэталёвасць, ‑і, ж.
Уласцівасць дэталёвага; падрабязнасць. Дэталёвасць апісання.
дэталёвы, ‑ая, ‑ае.
Падрабязны, з усімі дэталямі (у 1 знач.). Дэталёвая распрацоўка. Дэталёвы разбор. □ [Лясніцкі] доўга радзіўся з камандзірамі, складаў дэталёвы план. Шамякін.
дэталізава́цца, ‑зуецца; незак.
Зал. да дэталізаваць.
дэталізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.
Распрацаваны (распрацоўваць) у дэталях; удакладніць (удакладняць). Дэталізаваць план. □ Дэталізаваць свае думкі Язэп Крушынскі лічыў нетактоўным перад г[о]сцем. Бядуля.
[Ад фр. détaller.]
дэталіза́цыя, ‑і, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. дэталізаваць.
дэта́ль, ‑і, ж.
1. Частка цэлага, падрабязнасць, факт, штрых. Мастацкая дэталь. □ Жэня неяк паспешліва закончыла свой расказ, прыпомніўшы яшчэ дзве-тры дэталі нашага студэнцкага жыцця. Васілевіч. Па вокнах, архітэктурных дэталях і пад’ездах Юркевіч пазнаваў будынкі. Карпаў.
2. Частка механізма, машыны і пад. Завод будаўнічых дэталей. □ Багацель пачаў хадзіць вакол паравоза, уважліва аглядаючы і нават мацаючы кожную дэталь. Васілёнак.
[Фр. détail.]
дэтанава́нне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. дэтанаваць 1.
дэтанава́нне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. дэтанаваць 2.
дэтанава́ць 1, ‑нуе; незак.
Узрывацца ў выніку дэтанацыі. Снарады дэтанавалі ад выбуху.
дэтанава́ць 2, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; незак.
Адхіляцца ад правільнага тону ў музыцы або спевах; фальшывіць.
[Ад фр. détonner.]
дэтана́тар, ‑а, м.
Спец. Капсуль, запал, якія прымяняюцца для ўзрыву асноўнага зарада ў боепрыпасах.