Verbum

дэі́зм, ‑у. м.

Рэлігійна-філасофскае вучэнне (17–18 стст.), якое прызнае бога першапрычынай, тварцом свету, але адмаўляе яго ўмяшанне ў з’явы прыроды і грамадскага жыцця.

[Ад лац. deus — бог.]

дэі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Паслядоўнік дэізму.

дэісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэізму. Дэістычны светапогляд.