Verbum

дэса́нт, ‑а, М ‑нце, м.

1. Войска, высаджанае (з карабля, верталётаў, самалётаў) на тэрыторыю праціўніка для баявых дзеянняў. Паветраны дэсант. Марскі дэсант. Высадзіць дэсант.

2. Высадка войск на тэрыторыю праціўніка. Падрыхтавацца да дэсанту. □ Занялі абарону на беразе мора — на выпадак дэсанту. Бачыла.

[Фр. descente.]

дэсантава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак. і незак.

Высадзіцца (высаджвацца) у якасці дэсанта.

дэсантава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго-што.

Высадзіць (высаджваць) у якасці дэсанта. Дэсантаваць полк.

дэса́нтнік, ‑а, м.

Баец дэсантных войск, удзельнік дэсанта. Скінуць на парашутах дэсантнікаў. □ У адзінаццаць гадзін.. [батальён] ужо вёў першы бой, акружаў варожых дэсантнікаў. Мележ. // Ваеннаслужачы дэсантных войск.

дэса́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэсанта. Дэсантныя войскі. Дэсантная аперацыя.

дэ́сань, ‑і, ж.

Уст. Узор. Плачуць дрэвы празрыстай расой, а раса завіваецца ў дэсань. Дубоўка.

[З фр. dessin — малюнак.]

дэсегрэгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак. і незак.

Ажыццявіць (ажыццяўляць) дэсегрэгацыю.

дэсегрэга́цыя, ‑і, ж.

Адмена сегрэгацыі, адмаўленне ад палітыкі сегрэгацыі (у 1 знач.), ліквідацыя заканадаўства, якое падзяляе насельніцтва паводле расавых адзнак.

[Ад лац. de... і segregatio — аддзяленне.]

дэсе́рт, ‑у, М ‑рце, м.

Салодкія стравы, садавіна, цукеркі і інш., якія падаюцца у канцы абеду.

[Фр. dessert.]

дэсе́ртны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэсерту. Дэсертнае віно. Дэсертная лыжы,