Verbum

дэбаркадэ́р, ‑а, м.

1. Плывучая прыстань для рачных суднаў. Лужкі — невялічкая прыстань, тут нават не было дэбаркадэра, і параходы прыставалі проста да крутога пясчанага берага. Краўчанка.

2. Уст. Платформа на чыгуначнай станцыі. На станцыі — на пероне, на дэбаркадэры і паміж рэек пахаджвалі чыгуначныя жандары, гарадавыя. Мурашка.

[Фр. débarcadére.]

дэбатава́цца, ‑туецца; незак.

Зал. да дэбатаваць.

дэбатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што і без дап.

Абмяркоўваць што‑н., весці дэбаты. Дэбатаваць пытанне. Дэбатаваць доўгі час.

дэба́ты, ‑аў; адз. няма.

Абмеркаванне якога‑н. пытання; спрэчкі. Пасля даклада пачаліся дэбаты. Спыніць дэбаты. □ Пазіраючы ажыўлены рух навакол парламента, мы ўспомнілі, што сёння адбываюцца дэбаты па ратыфікацыі .. пагадненняў. Лынькоў.

[Фр. debats.]

дэбашы́р, ‑а, м.

Той, хто ўчыняе дэбошы; буян, скандаліст. Заўзяты п’яніца і дэбашыр займаецца.. цёмнымі камбінацыямі. «ЛіМ».

дэбашы́рства, ‑а, н.

Паводзіны, учынкі дэбашыра.

дэбашы́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Учыняць дэбошы; буяніць, скандаліць.

дэ́бет, ‑у, М ‑беце, м.

Левая старонка прыходна-расходных кніг, куды заносяцца ўсе выступленні, а таксама даўгі і расходы па данаму рахунку; проціл. крэдыт.

[Ад лац. debet — ён вінен.]

дэбетава́цца, ‑туецца; незак.

Зал. да дэбетаваць.

дэбетава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Занесці (заносіць) у дэбет. Дэбетаваць рахунак.