Verbum

дэратыза́цыя, ‑і, ж.

Сукупнасць мер, накіраваных на знішчэнне грызуноў.

[Фр. dératisation.]

дэ́раш, ‑а, м.

Конь шэрай масці з прымессю іншага колеру.

[З венг. deres.]

дэ́рбі, нескл., н.

Спаборніцтва для трохгадовых скакавых і чатырохгадовых рысістых коней.

[Англ. derby.]

дэ́рвіш і дэрві́ш, ‑а, м.

Мусульманскі манах, які вядзе аскетычны спосаб жыцця.

[Перс. därvīs — жабрак.]

дэ́рма, ‑ы, ж.

Злучальнатканкавая частка скуры ў пазваночных жывёл і ў чалавека, якая знаходзіцца пад эпідэрмісам.

[Грэч. derma.]

дэрматалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэрматалогіі. Дэрматалагічны кабінет.

дэрматало́гія, ‑і, ж.

Галіна медыцыны, якая вывучае хваробы скуры.

[Ад грэч. derma, dermatos — скура і 1logos — вучэнне.]

дэрмато́з, ‑у, м.

Агульны тэрмін для абазначэння хвароб скуры і яе прыдаткаў (валасоў, ногцяў).

[Ад грэч. derma, dermatos — скура.]

дэрмато́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне дэрматалогіі.

дэрматы́т, ‑у, М ‑тыце, м.

Запаленне, захворванне скуры.

[Ад грэч. derma, dermatos — скура.]