Verbum

дэнаміна́цыя, ‑і, ж.

Змяненне намінальнай вартасці грашовых знакаў для стабілізацыі валюты і спрашчэння разлікаў.

[Ад лац. denominatio — перайменаванне.]

дэнансава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дэнансаваць.

дэнансава́цца, ‑суецца; незак.

Зал. да дэнансаваць.

дэнансава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак. і незак., што.

Аб’явіць (аб’яўляць) аб несапраўднасці міжнароднага дагавору, пагаднення і пад. Дэнансаваць дагавор.

[Ад. фр. dénoncer.]

дэнанса́цыя, ‑і, ж.

Заява адной дзяржавы другой аб скасаванні заключанага паміж імі дагавору.

[Фр. dénonciation.]

дэнатурава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дэнатураваць.

дэнатурава́ны, ‑ая, ‑ае.

Атрыманы шляхам дэнатурацыі. Дэнатураваны спірт.

дэнатурава́цца, ‑руецца; незак.

Зал. да дэнатураваць.

дэнатурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) дэнатурацыю. Дэнатураваць спірт.

дэнатуралізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Выйсці (выходзіць) з падданства той ці іншай дзяржавы.

2. толькі незак. Зал. да дэнатуралізаваць.