Verbum

асмакава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; зак.

Упадабаць што‑н. па смаку. Люба ўсміхнулася: — Гэта мядзведзі. — І расказала пра тое, як мядзведзі асмакаваліся ў мёдзе. Васілевіч.

асма́лак, ‑лка, м.

Кавалак абвугленага дрэва, галавешка. Яловы асмалак. □ І не было тут жывога месца, Адно чорныя асмалкі абсечаных снарадамі ствалоў. Лойка.

асма́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад асмаліць.

асмалі́цца ​¹, асмалюся, асмалішся, асмаліцца; зак.

Тое, што і абсмаліцца ​¹.

асмалі́цца ​², асмалюся, асмалішся, асмаліцца; зак.

Тое, што і абсмаліцца ​².

асмалі́ць ​¹, асмалкі, асмаліш, асмаліць; зак., каго-што.

Тое, што і абсмаліць ​¹.

асмалі́ць ​², асмалю, асмаліш, асмаліць; зак., што.

Тое, што і абсмаліць ​².

асма́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асмальваць — асмаліць ​¹.

асма́львацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да асмаліцца ​¹.

2. Зал. да асмальваць.

асма́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да асмаліць ​¹.

асма́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да асманаў, належыць ім (у афіцыйных назвах, якія адносяцца да старой султанскай Турцыі); тое, што і турэцкі. Асманская імперыя.

асма́ны, ‑аў.

Старая назва туркаў. (Паводле імя султана Асмана І, заснавальніка Асманскай імперыі).