Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-.
абвгдежзйклмнопрстуўфхцчшэя.
абгджклмнопстуфхцчшыэ’

арчы́нец,

гл. арчынцы.

арчы́нка,

гл. арчынцы.

арчы́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да арчынцаў, які належыць, уласцівы ім. Арчынская мова.

арчы́нцы, ‑аў; адз. арчынец, ‑нца, м.; арчынка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. арчынкі, ‑нак; ж.

Адзін з малых народаў Заходняга Дагестана, які жыве ў сяле Арчы і ў Чарадзінскім раёне Дагестанскай АССР.