Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

асво́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асвойваць — асвоіць.

асво́йвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да асвоіцца.

2. Зал. да асвойваць.

асво́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да асвоіць.

асво́йтацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Тое, што і асвоіцца. [Дзяўчынка] хутка асвойталася, пасмялела і разгаварылася. Сачанка. Пакрысе качкі асвойталіся і пачалі браць ежу з Люсіных рук. Даніленка.

асво́йтвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да асвойтацца.

асвядо́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што.

Усвядоміць, зразумець усё да канца, цалкам.

асвядо́мленасць, ‑і, ж.

Уласцівасць асвядомленага. Здзіўляў Іван усіх сваёй асвядомленасцю. Шахавец.

асвядо́млены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад асвядоміць.

асвядо́млівацца, ‑аецца; незак.

Зал. да асвядомліваць.

асвядо́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да асвядоміць.