Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

астру́гвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да астругваць.

астру́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да астругаць.

астрыга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. астрыгаць — астрыгчы і астрыгацца — астрыгчыся.

астрыга́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да астрыгчыся.

2. Зал. да астрыгаць.

астрыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да астрыгчы.

астры́гчы, астрыгу, астрыжэш, астрыжэ; астрыжом, астрыжаце, астрыгуць; каго-што.

Зрэзаць валасы, шэрсць, ногці каму‑н. нажніцамі, машынкай. Ён стаў насіць галіфэ і валасы астрыг. Чорны. Голай аўцы не астрыжэш. Прыказка.

астры́гчыся, астрыгуся, астрыжэшся, астрыжэцца; астрыжомся, астрыжацеся, астрыгуцца; зак.

Зрэзаць сабе валасы нажніцамі або машынкай; пастрыгчыся.

астры́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад астрыгчы.

асту́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад астудзіць.

асту́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да астудзіцца.

2. Зал. да астуджваць.