Verbum

архіпела́г, ‑а, м.

Група марскіх астравоў, якія блізка ляжаць адзін каля аднаго.

[Грэч. archipelagos.]

архірэ́й, ‑я, м.

Агульная, неафіцыйная назва для епіскапа, архіепіскапа, мітрапаліта.

[Ад грэч. archieréus.]

архірэ́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да архірэя. Архірэйская служба.

архітра́ў, ‑трава, м.

Спец. Галоўная бэлька, ніжняя частка антаблемента.

[Фр. architrave.]

архітэктані́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да архітэктонікі. // Які адпавядае архітэктоніцы.

архітэ́ктар, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне архітэктуры; дойлід.

архітэ́ктарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да архітэктара.

архітэкто́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

1. У архітэктуры, выяўленчым мастацтве, літаратуры, музыцы і кіно — будова мастацкага твора, арганічная ўзаемасувязь яго галоўных і другарадных элементаў; кампазіцыя.

2. Агульная карціна геалагічнай будовы, асаблівасцей залягання або знаходжання горных народ той або іншай мясцовасці.

[Ад грэч. architektonik — будаўнічае майстэрства.]

архітэкту́ра, ‑ы, ж.

Майстэрства праектавання, будавання і мастацкага афармлення пабудоў; дойлідства. Архітэктура старажытных грэкаў. // Навука пра ўзвядзенне будынкаў. Курс архітэктуры. // Характар, стыль пабудовы. Гатычная архітэктура. Беларуская народная архітэктура.

•••

Арганічная архітэктура — адзін з кірункаў архітэктуры, які ўзнік у 30‑я гг. 20 ст. ў ЗША і атрымаў пашырэнне ў Італіі, Бразіліі і іншых краінах.

[Лац. architectura.]

архітэкту́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да архітэктуры. Архітэктурны інстытут, ансамбль. Архітэктурныя помнікі. Архітэктурная дэталь.