Verbum

макінто́ш, ‑а, м.

Лёгкае летняе паліто, часцей прарызіненае. У адным і другім кірунку ў накінутых на плечы макінтошах прагульваліся людзі. Карпаў.

[Ад уласн. імя.]

макі́тра, ‑ы, ж.

Абл. Макацёр. Насця .. паставіла на стол макітру тварагу са смятанай і скварак трохі падсмажыла. Навуменка.

макіяве́леўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да макіявелізму; хітры, каварны, двудушны. Макіявелеўская палітыка.

макіявелі́зм, ‑у, м.

Палітыка, пры якой выкарыстоўваюцца любыя сродкі для дасягнення мэты. // перан. Вераломства, каварства.

[Ад імя Макіявелі — італьянскага палітычнага дзеяча і пісьменніка, які ў сваіх творах апраўдваў любыя сродкі барацьбы за ўладу.]

макіявелі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Паслядоўнік макіявелізму.

макія́ж, ‑у, м.

Комплекс касметычных працэдур, звязаных з упрыгожаннем твару памадай, пудрай, ласьёнам і пад.

[Фр. maquillage.]

ма́клер, ‑а, м.

У дарэвалюцыйнай Расіі і капіталістычных краінах — пасрэднік пры заключэнні гандлёвых і біржавых здзелак.

[Ням. Makler.]

ма́клерскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да маклера. Маклерскія абавязкі.

ма́клерства, ‑а, н.

Занятак маклера.

макну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да мачаць.