макіявелі́зм, ‑у, м.

Палітыка, пры якой выкарыстоўваюцца любыя сродкі для дасягнення мэты. // перан. Вераломства, каварства.

[Ад імя Макіявелі — італьянскага палітычнага дзеяча і пісьменніка, які ў сваіх творах апраўдваў любыя сродкі барацьбы за ўладу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)