мат 1, ‑а,
1. Становішча ў шахматнай гульні, калі кароль, знаходзячыся пад ударам фігуры праціўніка, не можа абараніцца, што азначае пройгрыш партыі.
2.
[Перс. māt — памёр.]
мат 2, ‑а,
Брыдкая лаянка.
мат 1, ‑а,
1. Становішча ў шахматнай гульні, калі кароль, знаходзячыся пад ударам фігуры праціўніка, не можа абараніцца, што азначае пройгрыш партыі.
2.
[Перс. māt — памёр.]
мат 2, ‑а,
Брыдкая лаянка.
ма́та, ‑ы,
Пляцёнка з саломы, травы і пад., якой завешваюць вокны, уцяпляюць дзверы і якую сцелюць на падлогу.
[Гал. і англ. mat.]
ма́тавасць, ‑і,
Уласцівасць і якасць матавага.
матаві́ла, ‑а,
1. Прыстасаванне для змотвання нітак у маткі.
2. Частка жняяркі, камбайна і пад., якая нагінае сцябліны збажыны, травы да рэжучага апарата.
3. Машына для змотвання пракатнага матэрыялу.
матаво́з, ‑а,
Лакаматыў з рухавіком ўнутранага згарання, прызначаны для дапаможных і манеўровых работ.
ма́тавы 1, ‑ая, ‑ае.
1. Без глянцу, без бляску.
2. Паўпразрысты.
ма́тавы 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да мата 1.
матадо́р, ‑а,
Галоўны ўдзельнік бою быкоў, які наносіць шпагай апошні (смяртэльны) удар быку; тарэадор.
[Ісп. matador ад matar — забіваць.]
мата́лка, ‑і,
Прыстасаванне для змотвання чаго‑н.
маталы́га, ‑і,
мата́льны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для матання.