ма́ла, прысл.
1. У невялікай, недастатковай колькасці, ступені; нямнога. Калодзеж быў неглыбокі, і вады ў ім было мала. Колас. Віктар пачаў апавядаць усё зусім спакойна, разважна, нібы справа гэта зусім мала яго і абыходзіла. Зарэцкі. Сёння ў ашчаднай касе нешта было мала людзей, зусім не так, як звычайна. Васілёнак.
2. Недастаткова; менш, чым патрэбна. У пакоі мала святла, толькі пад столлю — маленькая цьмяная лямпачка. Шамякін. Заняты нялёгкай вучобай, Яўген мала звяртаў увагі на сястру. Карпаў. / у знач. вык. з інф. [Даміра:] — Гад. Такіх расстрэльваць мала. Ну і тып. Асіпенка. // Разм. Рэдка, не часта. Мала Днём мы бачымся з табой. Куляшоў.
3. У спалучэнні з займеннікамі і прыслоўямі «хто», «што», «дзе», «калі» азначае: нямногія, нямногае; у нямногіх месцах, рэдка і г. д. Працуючы бондарам, .. [Раман] жыў ля самага лесу і зусім рэдка бываў на вёсцы і мала з кім удаваўся ў гаворку. Кавалёў. А вось і возера-акно, Якога мала дзе пабачыш. Колас.
•••
І гора мала каму — пра абыякавыя, няўважлівыя адносіны да каго‑, чаго‑н.; пра адсутнасць хвалявання з чыйго‑н. боку.
Мала кашы еў (з’еў) гл. есці.
Мала таго (у знач. пабочн.) — акрамя таго. [Галаўня:] «Цяпер.. [Сцяпан] абняславіць мяне. Мала таго, яшчэ з работы паляціш...» Гроднеў.
Мала што — што з таго; не мае значэння.
Ні многа ні мала гл. многа.
мала...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «малы», «мала», напрыклад: маладаходны, маларослы, малазямельны, маладаступны.
малаабгрунтава́ны, ‑ая, ‑ае.
Мала, недастаткова пацверджаны сур’ёзнымі довадамі. Малаабгрунтаваныя вывады.
малаабжы́ты, ‑ая, ‑ае.
Недастаткова абжыты. Малаабжыты край.
малаадукава́ны, ‑ая, ‑ае.
Які не мае дастатковай адукацыі і ведаў. Малаадукаваны чалавек.
малаадчува́льны, ‑ая, ‑ае.
Які слаба рэагуе на знешнія ўплывы. Малаадчувальная фатаграфічная плёнка.
малаакрэ́слены, ‑ая, ‑ае.
Які дапускае рознае тлумачэнне або разуменне. Малаакрэсленае паняцце.
малаакты́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які не праяўляе дастатковай актыўнасці (у якой‑н. галіне дзейнасці).
малаалкаго́льны, ‑ая, ‑ае.
З невялікім утрыманнем алкаголю. Малаалкагольныя напіткі.
малааўтарытэ́тны, ‑ая, ‑ае.
Які не карыстаецца дастатковым аўтарытэтам; не ўплывовы. // Які не заслугоўвае поўнага давер’я. Малааўтарытэтныя крыніцы.