Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

маю́скулы, ‑аў; адз. маюскул, ‑а, м.

Спец. Вялікія друкарскія літары, звычайна ў грэчаскай і лацінскай пісьменнасці; проціл. мінускулы.

[Ад лац. majusculus — некалькі большы.]

маю́скульны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да маюскулаў; проціл. мінускульны. Маюскульнае пісьмо.