Verbum

рэктыфікава́цца, ‑куецца; незак.

Зал. да рэктыфікаваць.

рэктыфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Спец. Зрабіць (рабіць) рэктыфікацыю чаго‑н.; ачысціць (ачышчаць) вадкасць ад прымесей паўторнай перагонкай. Рэктыфікаваць спірт.

рэктыфіка́т, ‑у, М ‑каце, м.

Спец. Спірт, ачышчаны пры дапамозе рэктыфікацыі; чысты спірт.

рэктыфіка́тар, ‑а, м.

1. Апарат для рэктыфікацыі чаго‑н.

2. Рабочы, які займаецца рэктыфікацыяй.

рэктыфікацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да рэктыфікацыі. Рэктыфікацыйны працэс. // Прызначаны для рэктыфікацыі. Рэктыфікацыйны апарат.

рэктыфіка́цыя, ‑і, ж.

Спец. Спосаб раздзялення, ачысткі вадкіх рэчываў ад прымесей у спецыяльным перагонным апараце. Рэктыфікацыя спірту.

[Ад лац. rectificatio — выпраўленне.]

рэкультывава́ць, ‑тывую, ‑тывуеш, ‑тывуе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) рэкультывацыю.

рэкультыва́цыя, ‑і, ж.

Аднаўленне ўрадлівасці глебы.

[Ад лац. прыстаўкі рэ- і cultivare — апрацоўваць.]

рэкупера́тар, ‑а, м.

Спец. Апарат для рэкуперацыі. Трубчасты рэкуператар.

рэкупера́цыя, ‑і, ж.

Спец. Улоўліванне і зварот зрасходаваных у рабочым працэсе энергіі, газу і пад. для паўторнага выкарыстання ў гэтым жа тэхналагічным працэсе.

[Ад лац. recuperatio — атрыманне зноў.]