рэктыфіка́цыя, ‑і, ж.

Спец. Спосаб раздзялення, ачысткі вадкіх рэчываў ад прымесей у спецыяльным перагонным апараце. Рэктыфікацыя спірту.

[Ад лац. rectificatio — выпраўленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)