рэктыфіка́т, ‑у, М ‑каце, м.
Спец. Спірт, ачышчаны пры дапамозе рэктыфікацыі; чысты спірт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)