Verbum

рэе́стр, ‑а, м.

Пералік, спіс. Ёсель хоць і быў непісьменны, але вёў строгі рэестр імянін і ўсякіх сямейных свят у Панямоні. Колас. // Кніга для запісу спраў і дакументаў. Трэба дакументы сістэматызаваць, парабіць ім рэестры, каб было добра відаць, што адкуль і куды ідзе. Скрыган.

[Ад лац. registrum.]

рэестрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

Уносіць у рэестр, запісваць для ўліку. Пачалі запісваць рабочых, рэестраваць, арганізоўваць. Гарэцкі.

рэе́стравы, ‑ая, ‑ае.

Унесены ў спіс, кнігу; зарэгістраваны. Рэестравае слова.

рэ́ечны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэйкі. // Зроблены з рэек. Рэечны каркас.