Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

сіто́ўнік, ‑у, м.

Адна- і шматгадовая травяністая расліна сямейства асаковых.

сітро́, нескл., н.

Фруктовы безалкагольны газіраваны напітак.

[Фр. citronnade — сітро, лімонны напітак ад citron — лімон.]

сітуаты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які ўзнікае ў пэўных умовах; выкліканы пэўнымі ўмовамі. Сітуатыўны падыход.

сітуацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да сітуацыі (у 2 знач.). Сітуацыйны план. Сітупцыйная здымка.

сітуа́цыя, ‑і, ж.

1. Сукупнасць абставін, у якіх што‑н. адбываецца; становішча, у якім хто‑н. знаходзіцца. Рэвалюцыйная сітуацыя. □ [Андрэй:] — Нам трэба ўмець разбірацца не толькі ў абставінах, у розных вайсковых сітуацыях, а і ў людзях. Кулакоўскі. Гаворка часамі пераходзіла ў звычайнае фантазёрства, у жарты, у неіснуючыя сітуацыі, поўныя дасціпных, смешных выдумак. Колас. Валодзя ўхваляў рашэнне, казаў, што інакш і нельга, што і ён пры такой сітуацыі зрабіў бы толькі так. Шамякін. Чаго толькі не пабачыш у час камандзіровак, у якія сітуацыі не трапіць! Місько.

2. У геадэзіі — сукупнасць водных прастораў, лясоў, гор, населеных пунктаў і пад., якія паказаны на карце ці плане пры дапамозе ўмоўных знакаў.

[Фр. situation.]

сі́тца, ‑а, н.

Памянш.-ласк. да сіта.