Verbum

мадуля́цыя, ‑і, ж.

1. У музыцы — пераход з адной танальнасці ў другую. // Пералівы, гарманічны пераход у інтанацыі гуку.

2. У радыётэхніцы — змяненне характару ваганняў высокай частаты пад уплывам ваганняў больш нізкай частаты.

3. У кінатэхніцы — ператварэнне электрычных ваганняў, выкліканых гукам, у светавы пучок, які запісвае гукі на гукавой кінаплёнцы.

[Ад лац. modulatio — размернасць.]

мады́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Уст. Жанчына, якая займаецца шыццём моднага жаночага адзення і галаўных убораў.

[Фр. modiste ад mode — мода.]

мадыфікава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. мадыфікаваць.

мадыфікава́цца, ‑куецца; зак. і незак.

1. Відазмяніцца (відазмяняцца).

2. толькі незак. Зал. да мадыфікаваць.

мадыфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Відазмяніць (відазмяняць), не закранаючы сутнасці.

мадыфіка́тар, ‑а і ‑у, м.

Спец.

1. ‑а. Прыстасаванне, якое мяняе работу, дзеянне машыны.

2. ‑у. Рэчыва, якое садзейнічае змяненню структуры металу.

[Ад лац. modificare — відазмяняць, мяняць форму.]

мадыфікацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мадыфікацыі.

мадыфіка́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Відазмяненне чаго‑н., якое адзначаецца з’яўленнем новых уласцівасцей.

2. Прадмет або з’ява, якія падвергліся такому відазмяненню. Алмаз — мадыфікацыя вугляроду.

[Лац. modificatio.]

мадэлі́зм, ‑у, м.

Канструяванне, пабудова і выпрабаванне мадэлей машын, механізмаў.

мадэлі́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. мадэліраваць.